تنزل ساخت‌وساز به بساز و بفروشی در صورت عدم تعامل توسعه‌گران و معماران

به گفته اقتصاددان ایران ، حمید مازاهیری ، رئیس هنرهای زیبا ، دانشگاه تهران ، در حاشیه نشست اختتامیه هفته معمار ، “گفتگوی مهندسی معماری و توسعه” که در دانشکده هنرهای زیبا در جهان پرداخت شده است: معماران با اهمیت ثانویه برخورد می کنند.

وی افزود: “خانه ، مدرسه ، فضای آموزشی ، فضای پزشکی و حتی خیابان و شهری که در آن می گذریم فضاهایی هستند که طراحان آن را ایجاد کرده اند.” آنچه همه از این فضاها انتظار دارند کیفیت است و معماران وظیفه دارند به درخواست مصرف کننده برای کیفیت توجه کنند. این البته یک کار گروهی است و بسیاری از گروه ها با هم ملاقات می کنند.

با اشاره به هفته هفته معمار امسال ، رئیس دانشگاه هنرهای زیبا در دانشگاه تهران گفت: روز معمار در دانشگاه تهران به دلیل دوران باستان و نقش آن به یک هفته افزایش یافته است. این برنامه از اول آوریل تا 1 مه برگزار شد. مسابقات و کارگاههای مختلف در موضوعاتی از قبیل هوش مصنوعی ، فناوری ، مبلمان ، موضوعات نظری و هویت ایرانی برگزار شده است.

به گفته مازریان ، نقش دانشگاه تهران این است که سکویی برای همه باشد. موضوع معماری نه تنها برای دانشگاه تهران بلکه فضایی را ایجاد می کند تا دانشجویان دانشگاه های دیگر بتوانند از این موضوعات استفاده کنند. بنابراین ما یک هفته پر از سرزندگی ، دانش و دانش بین گروه دانشگاهی در زمینه معماری دیدیم.

وی با اشاره به موضوع جلسه روز گذشته با عنوان “مهندسی و توسعه” ، گفت: درست است که مهندسان معماری فضای طراحی می کنند ، اما در پایان شخصی که پروژه را می سازد شخصی است که ما آن را توسعه دهنده می نامیم. شخصی که سرمایه خود را در معرض خطر ساخت این فضاها قرار می دهد. اگر مهندسان و توسعه دهندگان معماری نتوانند با یکدیگر صحبت کنند ، ساخت و ساز به ساخت و ساز کاهش می یابد. ما باید به این واقعیت توجه کنیم که معماری برای دیدن کیفیت مورد انتظار در شهر نیز به یک صاحب مشاغل خوب نیاز دارد.

اولین قسمت اتصال میل است

در این جلسه ، Reda Dizja ، توسعه دهنده صنعت ساخت و ساز – گفت: “توسعه تعاریف مختلفی دارد که من در خدمت توسعه شخصی خود خواهم بود.” توسعه دهنده صنعت ساخت و ساز وظیفه مدیریت یکپارچه کلیه عملیات مربوط به طراحی ، تأمین تجهیزات ، ساخت و ساز ، تأمین مالی ، مشاوره در مورد املاک و مستغلات ، فروش ، نگهداری و حتی خدمات هتل را بر عهده دارد.

وی افزود: این توسعه دهنده وظیفه دارد کل زنجیره متحد را مدیریت کند ، و وی همچنین مسئولیت انتخاب مشاوران پروژه را بر عهده دارد. ” او باید یک پروژه را در یک مفهوم خاص انتخاب کند ، مطالعات اقتصادی را انجام دهد و بر اساس این مفهوم مجوزهای لازم را دریافت کند و در پایان با انتخاب پیمانکار و تأمین اعتبار پروژه ، برای اجرای پروژه. از این منظر ، توسعه یک رشته اصلی مستقل نیست. در عوض ، این یک فرآیند و یک مدیریت فرآیند است.

توسعه دهنده این ساختمان تأکید کرد: در همین حال ، برخی از آنها با سرمایه گذار اشتباه گرفته می شوند ، در حالی که چرخش شغل های مختلفی دارد. سرمایه گذاری محدود به تأمین اعتبار پروژه است و سرمایه گذار لزوماً توسعه نیافته است. به عبارت دیگر ، توسعه دهنده نه تنها تأمین می شود ، بلکه نظارت بر اجرای پروژه نیز نظارت دارد. به عنوان مثال ، یک “مدیر قرارداد” قوی ، که در گروه مهندسان مشاوره حضور دارد ، ممکن است پروژه را هماهنگ کند ، اما توسعه نیافته است. توسعه دهنده علاوه بر مدیریت یکپارچه پروژه ، همچنین در سرمایه گذاری مستقیم یا با استفاده از منابع خارجی در سرمایه گذاری پروژه شرکت می کند.

“توسعه دهنده شریک زندگی در معرض خطر پروژه است و این بسیار مهم است.” هنگامی که توسعه دهنده در خطر این پروژه شرکت می کند ، توسط سایر سرمایه گذاران جدی گرفته می شود. سایر سرمایه گذاران نیاز به پذیرش مشارکت پروژه یا خرید پروژه در مورد مسئولیت و پاسخ توسعه دهنده در برابر خطرات دارند. در این فرایند ، ملاحظات فرهنگی و جنبه های معماری نیز نقش مهمی ایفا می کنند. توسعه دهنده نه تنها به مسائل مالی توجه می کند ، بلکه مشاوران املاک و مستغلات نیز می توانند از تجربیات وی بهره مند شوند ، زیرا با توجه به عوامل مختلفی مانند کیفیت عملکرد و خدمات پس از خدمات ، او سعی می کند بهترین پروژه را ارائه دهد. امروزه موضوعاتی مانند سیستم های مدیریت مدرن ، طراحی ثابت و بازیافت الکترونیکی از اهمیت زیادی برخوردار بودند. متأسفانه ، در کشور ما به دلایل مختلف ، این مسائل به حاشیه رانده شد و در برخی موارد فراموش شد. تا سال سوم ، بسیاری از کشورها در سراسر جهان ، از جمله امارات متحده عربی ، عربستان سعودی و قطر ، مقرراتی را اجرا می کنند که مجاز به ورود به تنها ماده با کیفیت و ثبات قابل قبول هستند. این فرایند نشان دهنده اهمیت روزافزون مدیریت پایدار و مسئول در توسعه پروژه است.

وی گفت: نقش معمار و در قالب “زنجیره ای ارزشمند” در صنعت ساخت و ساز توسعه یافته است. در این سری ، حداقل پانزده شاخه فنی ، مهندسی ، اجرایی و نظارتی ، بیش از 5 ٪ از منافع اقتصادی صنعت مبتنی بر این سریال است. بسیاری از افرادی که انگیزه دارند وارد این مناطق شده اند. اما آنچه معمار و توسعه دهنده را با هم ترکیب می کند ، ویژگی خاصی به نام “آرزو” است. یعنی یک رویا و نگاهی کامل به حرفه. معمار با فلسفه ترکیبی از هنر و مهندسی است.

طبق هنر هنر ، خلاقیت و تولد ایده ها در تخیل. برای اینکه متمایز شود ، معمار باید “زندگی جهانی” داشته باشد و دنیای جدیدی ایجاد کند. این روشی است که معمار و توسعه دهنده در راه خلقت و رویا ملاقات می کنند. در مورد توسعه ، واقعیت این است که انگیزه اقتصادی تنها دلیل تشکیل یک شرکت یا یک قرارداد متعلق به دولت نیست. توسعه مجموعه ای از مسئولیت ها و ظاهر طولانی مدت است که فقط بر اساس انگیزه اقتصادی ایجاد نمی شود. جنبه مشترک معمار و توسعه دهنده ، رویا ، میل و جهان است که با آنها زندگی کنند و به دنبال تبدیل رویاهای ذهنی خود به محصولی واقعی هستند که دیگران می توانند با آنها ارتباط برقرار کنند. این تلاش منبع نگرانی بشردوستانه برای ابدیت است.

توسعه دهنده ساخت و ساز گفت: “این جنبه یک رویا چالش هایی را ایجاد می کند.” معمار می خواهد رویاهای خود را به یک پروژه واقعی تبدیل کند و آن را به یادآوری در جهان تبدیل کند. در بسیاری از توسعه دهندگان در سراسر جهان ، حتی در برخی از توسعه دهندگان کشور ما ، این رویا است. در مواجهه با معماران ، من شخصاً با این چالش روبرو شدم که معمار از من خواسته بود که یک معمار باشم. در پاسخ گفتم: “من معمار نیستم. من فقط خواب و خواب می بینم. رویای من توسعه ایران است.” برای من ، گفتگو بین معمار و توسعه دهنده مهم است. من معماری را هنر هند می دانم.

ایجاد فضا باید به عنوان “فرایند” تلقی شود

پس از این جلسه ، محمد سعید ایزدی ، استاد دانشگاه و معاون وزیر جاده ها و توسعه شهری ، گفت: “برای ایجاد پیوند بین معمار و توسعه دهنده ، باید سه موضوع در روند معماری و ایجاد فضا در نظر گرفته شود.” نکته اول این است که معماری را می توان “محصول” در نظر گرفت ، اما می تواند یک نگاه “وابسته به فرآیند” همزمان با یک فرآیند باشد. اگر فقط به محصول نگاه کنیم ، بسیاری از عوامل که در ایجاد یک فضا نقش دارند نادیده گرفته می شوند و معماری به یک بدن تعیین کننده تبدیل می شود. بنابراین ، اولین چیز توجه به “فرایند ایجاد فضا” است. این نظر امروز در آموزش معماری و تخصص جهانی که توسط معماری از قلب این روند تشکیل شده است پذیرفته شده است.

“در مرحله دوم ، باید از آن خواسته شود ،” نیروها و عواملی که باید بر طراح تأثیر بگذارند تا آنچه را در یک پدیده مؤثر مناسب برای نیازهای کاربر ایجاد می کند ، ایجاد کند؟ “طبق نظریه گیدنز ، سه ویژگی اصلی تولید فضا عبارتند از: قوانین ، مقررات ، منابع و تفکر ، و این سه عامل آرزو می کنند که به عنوان قدرت اصلی در تولید فرهنگ و شکل گیری فضا خدمت کنند.

استاد دانشگاه گفت: این روند کیست؟ در اینجا ، گروهی از “بازیگران” وارد این کار می شوند. در کشور ما ، بسیاری از فعالان در فرآیند تولید فضا ، از سازمان های دولتی و شهرداری ها تا بخش خصوصی شرکت می کنند ، اما نکته جالب این است که در بین این بازیگران ، گروه اصلی غالباً غایب است: مردم ، کاربران نهایی فضا. در اصل دوم ، با این فرض که تولید فضا یک “فرایند” است ، می فهمیم که ساختارها و عوامل بر آنها تأثیر می گذارند. اما به دلیل نقش اصلی عوامل ، ما اصل سوم “بازیگران” را وقف می کنیم. در این فرآیند ، معمار نمی تواند به طور مستقل طراحی را انجام دهد ، اما باید در تعامل با مجموعه ای از عوامل و بازیگران عمل کند. در همین حال ، توسعه دهنده آسان بازی می کند. یعنی با استفاده از یک معمار و طراح ، می توان به همه نیروها و بازیگران درگیر در فرآیند تولید فضا توجه کرد.

وی افزود: اگرچه سایر بازیگران ، مانند تأمین کنندگان مالی ، مدیران پروژه و سازمان های اجرایی ، نقش مهمی در این فرآیند بازی می کنند ، معمار و طراح می توانند یک پیوند پیچیده با نقش رهبر باشند. این نقش در رانندگی نه تنها مکمل ایده توسعه است بلکه عامل اصلی در ادغام فرآیند است. توسعه دهنده به عنوان هماهنگ کننده کار می کند و معمار قلب ضرب و شتم این هماهنگی است. به طور خلاصه ، ایجاد فضا باید به عنوان “عملی” تلقی شود. این معمار با ایفای نقش رهبر ، این روند را در راه توسعه و با همکاری با توسعه دهنده به هم پیوند می دهد.

معمار و مهندس توسعه یافته در دستیابی به معماری فوق العاده

در این بخش از کمیته ، این سؤال پرسیده شد: در مسیر معماری چند مرحله ای ، تعریف پروژه برای اجرای و بهره برداری ، نقش توسعه دهنده در کارگردانی این روند پیچیده چیست؟

در پاسخ ، روحانی گفت: “اگر معماری فقط یک هنر باشد ، معمار می تواند کار خود را به عنوان یک نقاش ایجاد کند.” اما معماری شگفت انگیز نتیجه یک مسیر چند لایه است که بدون همکاری مداوم بین معمار و توسعه دهنده امکان پذیر نیست. تجربه همکاری با معماران محلی و بیگانگان برجسته نشان داد که دیالوگ های عمیق و مداوم پیش نیاز برای شکل گیری مشاغل دائمی و تأثیرگذار در گفتمان جامعه است. آثاری که فقط در نتیجه ارتباط بین خلاقیت ، تعهد و دید مشترک بین بازیگران اصلی این فرآیند بوجود می آیند.

وی گفت: “با این حال ، جنبه اقتصادی پروژه ها نتیجه تعامل و مطالعه مشارکتی با گذشت زمان است.” آگاهی از پروژه معماری ممکن است مطابق با اقتصاد ، قوانین ، مقررات ساختاری و امکانات باشد. معماری موفق ترکیبی از خلاقیت و سازگاری با حقایق فنی و اجتماعی برای اجرای مؤثر پروژه است.

تعادل بین فرم ، عملکرد و معنی لازم است

حتی این بخش از گفتگوی تخصصی و تخصصی ، مشخص شد که در پروژه های مشارکتی بزرگ ، روابط بین پیروزی هنگامی شکل می گیرد که اهداف مشترک شفاف باشد ، و توزیع مسئولیت های عادلانه ، و موسسه توسعه دهنده با یادگیرنده در تعامل است تا با معمار شرکت کند تا از تجربه زندگی خود بهره ببرد. ایزادی در ادامه گفت که مهندسان معماری ، به ویژه کسانی که توانایی یادگیری بالایی دارند ، از برنامه ریزان شهری یاد گرفته اند که معتقدند بدون بررسی نیازهای افراد و ذینفعان ، منطقی نیست. معماران باید به سه عنصر “مدل” ، “عملکرد” ​​و “معنی” توجه کنند و تعادل بین آنها ایجاد کنند.

برای موفقیت در یک پروژه معماری ، معمار همچنین باید علاوه بر فرم ، عملکرد و معنی ، به فناوری ، ابعاد اقتصادی ، مقررات قانونی نیز توجه کند. نقش معمار به عنوان واسطه به اصول اجرایی خود پیروی می کند و خلاقیت و ارتباط با سنت های معماری را حفظ می کند. پاسخ این چالش یک گفتگوی مداوم با توسعه دهنده است. این گفتگو فرآیند طراحی “multi -panel” را تشکیل می دهد که از طرف دیگر تعادل بین فرم ، عملکرد و معنی را از یک سو ، اقتصاد ، فناوری و قوانین ترکیب می کند و ساختار فوق العاده ای را ایجاد می کند.

علل زندگی کوتاه در توسعه ساختمان در ایران

علیرغم تاریخ باستان معماری ایران و تأثیر آن بر فرهنگ جهانی ، زندگی توسعه کوتاه در ایران هنوز مسئله مهمی است. علیرغم قابلیت های بالای معماری ، ایران به دلیل پیچیدگی اقتصادی ، حقوقی و اجرایی و عدم وجود یک سیستم هماهنگ برای مدیریت پروژه های بزرگ ، نتوانسته است توسعه دهندگان ارشد را در زمینه پروژه های دائمی ارائه دهد. احمق معتقد است که تاریخ قریب به اتفاق ایران ، از جمله حملات و غارت های زیادی ، این فرصت را برای درمان زخم های تاریخی کاملاً از کشور به دست آورده است. علاوه بر این ، جلوگیری از معرفی ایدئولوژی های چپ و فردی از تشکیل ارزش های جمعی و کار جمعی در ایران. از طرف دیگر ، کشورهایی مانند ژاپن با تأکید بر همبستگی اجتماعی قادر به دستیابی به توسعه بودند. این مشکلات فرهنگی و روانی در جامعه ایران از ایجاد و مدیریت ساختارهای بزرگ و پیچیده و نیاز به روان درمانی اجتماعی برای حل مجتمع های تاریخی و زخمها به عنوان راه حلی برای وضعیت فعلی جلوگیری می کند.