درباره بازگشت پرستو صالحی، حکم شروین و معین

گروه فرهنگی یستا: این روزها در هر گوشه از مشاهیری که در نزاع سال 1401 هجری قمری فعال بودند نام برده می شود. برخی از آنها از داخل کشور و برخی از آنها خارج از کشور هستند. به عنوان مثال یکی از این سلبریتی ها که در حال حاضر در خارج از کشور به سر می برد و قبلاً فعالیت های خرابکارانه ای داشته و به اصطلاح در ایام نزاع و نزاع و درگیری داشته است، با انتشار فیلمی که از خود نشان داده است، این وسط گرفتار شده و این روزها رفتارهای عجیب و غریبی دارد. درخواست بازگشت به ایران برای چندین سال از طریق سینمای خنا.


به طور کلی برای بازگشت برخی از سلبریتی هایی که به هر دلیلی در خارج از کشور هستند – صرف نظر از زمینه ای که در آن فعالیت دارند – راه های مختلفی وجود دارد:


یکی: حضور آنها در خارج از کشور با اقدامات خرابکارانه همراه است. به طوری که تأیید یا دعوت به هرج و مرج و نزاع و مانند آن باشد. در اینجا قطعاً باید طبق قانون محاکمه شوند. البته بسته به هر فرد و با در نظر گرفتن نوع فعالیت او ممکن است کاهش مجازات و یا احیاناً ملایم باشد، اما اصل مجازات و محاکمه را به هیچ عنوان نمی توان کنار گذاشت.


دو: مورد دوم این است که این افراد فعالیت خاصی علیه جمهوری اسلامی نداشتند اما گلایه خاصی داشتند. یعنی حتی اگر دولت با آنها کاری نداشته باشد، باز هم باید در دادگاه حاضر شوند چون دادستان ویژه وجود دارد و اگر محکوم شدند و موافقت دادستان ویژه را نگرفتند، باید مطابق آن مجازات شوند. قانون.


سه: وضعیت دیگر این است که این افراد اقدامات خرابکارانه یا دعوت و حمایت از نزاع و هرج و مرج نداشتند. آنها هم هیچ پرونده ای – چه دولتی و چه خصوصی – در دادگاه ندارند. اینجا طبیعتاً مشکلی برای حضورشان در کشور وجود ندارد، اما حضورشان در کشور به معنای اجازه کار نیست. زیرا برخی از فعالیت ها در کشور نیاز به مجوز دارد. مثلاً انتشار رسمی آلبوم موسیقی، برگزاری کنسرت و … نیاز به مجوز و مراحل قانونی دارد. در اینجا هیچ فرقی بین افراد جامعه نیست و قوانین برای همه افراد – چه در داخل کشور باشند و چه از خارج به ایران – یکسان است.


اما جدای از اینها، اخیراً مشاهده شد که سلبریتی دیگری که در بحبوحه درگیری های زندگی آزادی، مطلبی جنجالی و فتنه انگیز منتشر کرده بود، در ویدئویی اعلام کرد که حکم وی اعلام شده و تا چند روز دیگر باید آزاد شود. به زندان برو.

در تمامی این موارد باید توجه داشت که هیچ کشوری در جهان بدون قانون اداره نمی شود. اگر فرض بر این باشد که هرکس می‌تواند علیه امنیت ملی اقدام کند و در اخلال در امور مردم و کشور نقش داشته باشد، سنگ تمام گذاشته نمی‌شود. فراموش نکنیم که یک سری اقدامات از جمله حضور برخی سلبریتی ها و دامن زدن به آتش نزاع و هرج و مرج باعث شد تا برخی از جوانان دچار آشفتگی و آشفتگی شوند و برخی از آنها سوابق بدی داشته باشند. فتنه 1401 جان عده ای را گرفت و عده ای از آن ها به اعدام یا مجازات های دیگر محکوم شدند، از سوی نیروی انتظامی و از جانب مردم بیش از هشتاد شهید تقدیم کردیم از مردم، امور مردم و مملکت به هم خورد و اقتصاد کشور دچار نوسان شد و… پس فکر نکنید که کسی یک سلبریتی ویدیو می فرستد و از نزاع و هرج و مرج حمایت می کند یا یک قطعه موسیقی تولید می کند و چیزی که به آن باد در گلو می گویند، یا جان زن آزاده را می کشد و غیره، بدون اینکه بهایی پرداخت شود. مردم و کشور!

جالب اینجاست که برخی از این سلبریتی ها نه تنها از اقدام علیه امنیت ملی و نقش خود در فتنه ابراز تاسف و عذرخواهی کرده اند، بلکه اتفاقا طلبکار نیز هستند و انتظار رفع محدودیت ها و تحریم ها را دارند. البته به این نکته توجه کنیم که در برخی موارد حتی پشیمانی نیز فایده ای نخواهد داشت. زیرا برخی از موارد را هر طور که نگاه کنیم، نمی توان ساده اندیشی کرد و با توضیحاتی مانند حیا اسلامی و امثال آن، اوضاع را خلاصه کرد.

علاوه بر این، هدف قانون در درجه اول پیشگیری از جرم، دفاع از حقوق مردم و ایجاد امنیت در جامعه است. اگر بخواهیم صرفاً با ابراز تأسف و عذرخواهی قانون را در هر جایی کنار بگذاریم، اولاً فلسفه وجودی قانون زیر سؤال می رود و ثانیاً این خود به اعلام قانون شکنی و ارتکاب جرم تبدیل می شود. یک جرم. زیرا برخی با خود می گویند: ما در برابر قانون می ایستیم و کشور را به آتش می کشیم و … و بعد با عذرخواهی و پشیمانی – حتی اگر پیشنهاد باشد – یا با فشار رسانه ای و امثال اینها. دوباره به همان چیزی که به مکان قبلی باز می گردیم. و حالا ما هم از نظر بعضی ها قهرمانیم!