زباله الکترونیکی؛ تهدیدی برای انسان و طبیعت

زباله های الکترونیکی یکی از این کلماتی است که در بین مخاطبان بسیار محبوب نیست و این افراد منجر به نادیده گرفتن خطرات این نوع زباله بر روی محیط و سپس انسان شده اند.

ما در دوره ای زندگی می کنیم که در آن الکترونیک ، از جمله تلویزیون ، رایانه و تلفن های همراه ، بخش بزرگی از زندگی ما را شامل می شود و وقتی این دستگاه ها شکسته و معلول هستند ، زباله ها حتی اگر از آنها برای خلاص شدن از شر این زباله استفاده نمی شود ، استفاده نشده است

این دستگاه های الکترونیکی حاوی انواع مواد خطرناک مانند فلزات سنگین مانند سرب ، رادیوم ، جیوه و مواد شیمیایی سمی هستند. هنگامی که این مواد در طبیعت راه اندازی می شوند ، مواد شیمیایی وارد آب ، خاک و هوا می شوند که در نهایت وارد بدن انسان می شوند.

فرض کنید شما یک تلویزیون جدید خریداری کرده اید ، و اکنون تلویزیون قدیمی را برای بازیافت محصول به محصول خود می فرستد ، اما متأسفانه وجود ندارد ، و اغلب برای برخی از مواد معدنی مانند مس یا طلا مورد استفاده در این دستگاه ها می سوزد. در این فرایند ، عناصری مانند هیدروکربن ها در هوا راه اندازی می شوند که در نهایت توسط انسان یا حیوانات دیگر استنشاق می شوند. این ذرات همچنین به خاک نفوذ می کنند و آن را به عنوان غذا توسط گیاه جذب می کنند. حیوانات گیاهان می خورند و سرانجام این مولکول ها وارد غذای ما می شوند.

اما همه چیز در اینجا به پایان نمی رسد. پس از ورود مولکول ها به آب و خاک ، این ذرات نیز وارد آبهای زیرزمینی می شوند و کیفیت آنها را کاهش می دهند. این آب توسط حیوانات خورده می شود یا خانه های ما از طریق لوله کشی وارد می شوند.

جالب است بدانید که زباله های الکترونیکی 5 برابر سریعتر از جمعیت جهان افزایش می یابد. در ایران سالانه حدود 6000 تن در ایران تولید می شود و 5 تا 5 میلیون تن زباله های الکترونیکی تولید می شود ، به این معنی که به زودی کل جهان تحت تأثیر این زباله قرار می گیرد.

البته ، بازیافت زباله های الکترونیکی از ذخیره این مواد خطرناک به درستی و به میزان قابل توجهی آلودگی را کاهش می دهد.

منبع: مهر و موم