«موسی»؛ بازگشت حاتمی‌کیا به دوران فوران

یکی از مهمترین مشکلاتی که سینمای مذهبی همیشه با آن روبرو بوده است ، جلوگیری از شعارها و دستیابی به یک تصویر سینمایی است. پاشنه ای که بسیاری از پروژه های مذهبی را به همراه داشت ، علی رغم امتیازات خوب هنری ، نتوانست به معیارهای یک فیلم مذهبی مستند برسد.

انتقاد اجتماعی از داستان جایگزینی برای توصیف کار است و باعث می شود مخاطب به یک چارچوب معاصر برای سبک زندگی و تفکر که حاکم بر آن سالها است برسند.

با این حال موسا یک فیلم استاندارد در این زمینه است. او سعی کرد از بیان مفاهیم و گروه های بصری خارج نشود. اگرچه این فیلم متعلق به دوران کودکی پیامبر موسی است ، اما جلوه های ویژه ای ندارد ، اما برخی دیگر ، اما خارج از شکل نیست و هیچ شکل اغراق آمیز ندارد. مهمترین این دسته ها موضوع کار است که هیچ تعصب ندارد و سعی می کند به حقیقت وفادار بماند ، به این معنی که این فیلم برای دسته بندی هایی مانند “اصالت” و “عمومی بین المللی” برنامه های منظم دارد.

این فیلم ، به روش صحیح ، با دو قطب خوب و شر روبرو نیست و داستان به داستان این رویارویی نمی رسد. داستان به طور عمدی وارد چنین جلسه ای نمی شود ، اما با حذف دوربین از تمرکز موسی ، به یک انتقاد اجتماعی واضح می رسد که فضای منزوی را در آن سالها ، به عنوان یک پیش زمینه و پیش زمینه هیجان انگیز قرار می دهد. این جنبه از داستان جایگزینی برای توصیف کار است و باعث می شود مخاطب به یک چارچوب فکری دائمی برای سبک زندگی و فکر کردن در مورد آن سالها برسد و با این سیستم ، او از زندگی موسی و عملکرد اعتقاد استقبال می کند مثل این شخص

در دنباله Moussa ، نوع مارلا زاری نشان می دهد ، عمق ظاهر او بسته به افق استانداردهای بالای بازی ، در یک محیط وصل می شود.

در این سیستم قالب بندی ، که بین اجزای ساختاری فیلم ، طرح های طراحی ، قاب بندی ، حرکات دوربین و گوشه ها ایجاد شده است ، همه این روایت را ارائه می دهند. این فیلم با وجود برداشت چند قسمت ، شامل همه لاستیک های سینمایی کامل است. فیلمبرداری شامل یک مرحله شگفت انگیز است که نشانگر یک توجیهی خوب از سینمای ملی است. این فیلم حاوی موسیقی خوبی است که اظهار نظر دروغین ایجاد نمی کند و مانند بسیاری از آثار ، حماسه و گوش ندارد.

“Moussa” اما یک بازی فوق العاده ماریلا زاری او دارد بیشتر فیلم های ساخته شده در استودیو و فضای بسته ؛ مانند توالی آب موسی ؛ در همان سکانس ، نوع ظاهر کشاورزان و عمق ظاهری که با افق گره خورده است ، نشان دهنده استانداردهای بالای بازی و دستیار است که این نقش را بر جنس مفهومی تأثیر می گذارد. یک بازی زیر آب ، با یک زبان فیزیکی هوشمند ، قادر به افزایش تعادل حرفه ای فیلم است.

“موسی” پس از چند تجربه عادی بازگشت ابراهیم هاتامیس این فوران نبوغ آن است. یک فیلم هنری به گونه ای طراحی شده است که فیلم جلوی مونوپات هالیوود را نمی گیرد. موسا دارای امضای شرقی است ، اما او در صورت لزوم بهترین تلاش خود را در فناوری انجام داد و این ادغام به این کار مستقل دست یافته و یک شخص جذاب مانند پیامبر موسی را امضا کرده است.