در مصاحبه با اقتصاددان در ایران ، میسام بنی تاباب در مورد دلیل عدم حضور وی در اردوگاه ملی پاراگوگو گفت: “من انگیزه کافی در اردوگاه ندارم و تصمیم نگرفته ام که در جودو کار خود را ادامه دهم.” ممکن است با ورزش حرفه ای خداحافظی کنم.
وی در پاسخ به این سؤال كه آیا برای بار دوم به اردوگاه دعوت شده ام و از حضور در اردوگاه امتناع كنم ، گفت: “در پایان اردوگاه اول ، هیچ كس به طور رسمی این را دنبال نمی كرد ، اما از ابتدای اردوگاه دوم ، از اردوگاه پرسیدم.
“من فقط در صورت حمایت از مقامات ، یک ورزش حرفه ای خواهم بود و اکنون با نوسانات ارز ، هزینه ها بسیار زیاد است و تهیه این ورزشکار دشوار است.” اکنون هزینه خرید یک دوره تکمیلی به مدت یک ماه حدود 15 میلیون دلار است که اگر بخواهیم 10 ماه در اردوگاه باشیم ، چیزی در حدود 150 میلیون نفر وجود دارد که تهیه این ورزشکار دشوار است. اگر فدراسیون از ورزشکار برای معلولین بعدی پشتیبانی کند ، اوضاع متفاوت خواهد بود ، اما اگر می خواهیم برای یک مدال بپردازیم ، واقعاً ارزش ماندن و ادامه کار در ورزش حرفه ای را ندارد.
بنی تابا به آن اشاره کرد: من در حرفه ورزشی حرفه ای مدال ندارم ، اگر مقامات شانس کسب مدال لس آنجلس را برای معلولین بدانند ، آنها باید از پشتیبانی لازم برخوردار باشند ، اما اگر من از تمام مدال های آسیایی ، جهان و معلولین پشتیبانی نکنم ، تفاوت در ماندن یا ماندن نخواهد بود.
وی گفت: “من به عنوان یک ورزشکار حرفه ای ، می خواهم به مقامات احترام بگذارم.” اگر جایی و احترام وجود نداشته باشد ، من قطعاً در مسابقات قهرمانی جهان شرکت نخواهم کرد و با پاران خداحافظی خواهم کرد.
منبع : خبرگزاری iraneconomist
