کشف رنگ «آبی مصری» در «کاخ نرون»

به گفته یک اقتصاددان در ایران ؛ در طی کاوش های اخیر در کاخ شگفت انگیز Dumus Uriya ، محل اقامت امپراتور نرو ، بقایای رنگ آب نادر مصر ، که نمایانگر آخرین جلال ساختمان بود ، کشف شد.

هنگامی که امپراتوری “نورون” در قرن اول میلادی به پایان رسید ، هیچ ساختمان در رم به آن نمی رسد. این مجموعه عظیم در تلفن اوپیان هیل قرار دارد و شامل یک باغ بزرگ ، سالن های بزرگ و بیش از 5 تزئینات شگفت انگیز است. این مجسمه ها در سراسر کاخ قرار داشتند و دیوارها ، طاق ها و سقف ها با نقاشی های رنگی توسط یک هنرمند به نام Famulus تزئین شده بودند.

پس از مرگ نرو ، کاخ او در طی قرن ها مصادره ، رها شد و کاملاً دفن شد. در اوایل قرن پانزدهم ، هنرمندانی چون رافائل و گورلاندو از طریق تپه تپه وارد تپه شدند و آنچه را که غار اسرارآمیز به آن اعتقاد داشت تحسین کردند.

در نتیجه آخرین کاوش ها ، باستان شناسان بقایای کارگاه های آموزشی استفاده شده برای ساخت کاخ و نقاشی های آن را کشف کردند. در این منطقه ، یک شستشوی سنگی برای خنثی کردن آهک و ادغام رنگها یافت می شود. همچنین گلدان های خاک رس که حاوی طیف گسترده ای از رنگ ها ، از جمله زرد (در آمبراس) و طیف های قرمز مختلف مانند گل و قرمز قرمز و از همه مهمتر ، قطعه بزرگی از “آبی مصری” را کشف کرده اند.

طیف گسترده ای از رنگ ها ، از جمله زرد (واقع در Amporah) و قرمز مانند Akra و Red Zarrich را در کاخ نرون کشف کنید

“آبی مصر” رنگ طبیعی نیست و مصریان باستان برای اولین بار تولید می شوند. این رنگ در بسیاری از مجسمه ها ، گورستان ها و مومیایی ها در مصر باستان استفاده شده است. بعداً رومی ها از این رنگ نیز استفاده کردند. پیش از این ، قطعات آبی مصر در حمام های تیتوس و ویرانه های آشپزخانه یافت می شد.

طبق نوشته های ویتروس ، معمار رومی در کتاب “De Architectura” (سال دوم قبل از میلاد) ساخته شده است که “Caeerueleum” نامیده می شود ، از ترکیبی از سنگ آهک ، سیلیس ، مس و کربنات سدیم و در دمای بسیار زیاد بود.

آنچه این کشف را منحصر به فرد می کند ، اندازه بزرگ یک قطعه آبی مصری است که 1.5 کیلوگرم با ارتفاع 2 سانتی متر است ، بر خلاف نمونه های معمول ، که عمدتا به عنوان یک پودر کوچک یا مولکول یافت می شود ، یک قطعه بزرگ است.

کلوزیوم باستان شناسی ، که بر کاوش ها نظارت دارد ، گفت که این کشف کیفیت بالای صفحات آتش سوزی کاخ را تأیید می کند و همچنین مهارت پیشرفته استاد رومی را در استفاده از رنگ های گرانبها و تکنیک های پیشرفته منعکس می کند.

پارک کولوسئوم همچنین اظهار داشت که مطالعه بیشتر در مورد این قطعه می تواند رابطه بین نقاشان رومی و هنرمندانی را که در دوران رنسانس این ساختمان را کشف کرده اند ، روشن کند.

جالب اینجاست که آبی مصر نیز در آثار هنری در رنسانس مورد استفاده قرار گرفت ، از جمله در نقاشی سنت مارگارت توسط Giovanni Batista Benfinoto (6 متر) و همچنین در معروف “Win Galata” (6 M).